KJV

1  Then answered⁶⁰³⁰ Bildad¹⁰⁸⁵ the Shuhite,⁷⁷⁴⁷ and said,⁵⁵⁹

2  How long^{5704 575} wilt thou speak⁴⁴⁴⁸ these⁴²⁸ things? and how long shall the words⁵⁶¹ of thy mouth⁶³¹⁰ be like a strong³⁵²⁴ wind?⁷³⁰⁷

3  Doth God⁴¹⁰ pervert⁵⁷⁹¹ judgment?⁴⁹⁴¹ or⁵¹⁸ doth the Almighty⁷⁷⁰⁶ pervert⁵⁷⁹¹ justice?⁶⁶⁶⁴

4  If⁵¹⁸ thy children¹¹²¹ have sinned²³⁹⁸ against him, and he have cast them away⁷⁹⁷¹ for³⁰²⁷ their transgression;⁶⁵⁸⁸

5  If⁵¹⁸ thou⁸⁵⁹ wouldest seek unto God quickly,^{7836 413 410} and make thy supplication²⁶⁰³ to⁴¹³ the Almighty;⁷⁷⁰⁶

6  If⁵¹⁸ thou⁸⁵⁹ wast pure²¹³⁴ and upright;³⁴⁷⁷ surely³⁵⁸⁸ now⁶²⁵⁸ he would awake⁵⁷⁸² for⁵⁹²¹ thee, and make the habitation⁵¹¹⁶ of thy righteousness⁶⁶⁶⁴ prosperous.⁷⁹⁹⁹

7  Though thy beginning⁷²²⁵ was¹⁹⁶¹ small,⁴⁷⁰⁵ yet thy latter end³¹⁹ should greatly³⁹⁶⁶ increase.⁷⁶⁸⁵

8  For³⁵⁸⁸ inquire,⁷⁵⁹² I pray thee,⁴⁹⁹⁴ of the former⁷²²³ age,¹⁷⁵⁵ and prepare³⁵⁵⁹ thyself to the search²⁷¹⁴ of their fathers:¹

9  (For³⁵⁸⁸ we⁵⁸⁷ are but of yesterday,⁸⁵⁴³ and know³⁰⁴⁵ nothing,³⁸⁰⁸ because³⁵⁸⁸ our days³¹¹⁷ upon⁵⁹²¹ earth⁷⁷⁶ are a shadow:)⁶⁷³⁸

10  Shall not³⁸⁰⁸ they¹⁹⁹² teach³³⁸⁴ thee, and tell⁵⁵⁹ thee, and utter³³¹⁸ words⁴⁴⁰⁵ out of their heart?^{4480 3820}

11  Can the rush¹⁵⁷³ grow up¹³⁴² without³⁸⁰⁸ mire?¹²⁰⁷ can the flag²⁶⁰ grow⁷⁶⁸⁵ without¹⁰⁹⁷ water?⁴³²⁵

12  Whilst it is yet⁵⁷⁵⁰ in his greenness,³ and not³⁸⁰⁸ cut down,⁶⁹⁹⁸ it withereth³⁰⁰¹ before⁶⁴⁴⁰ any³⁶⁰⁵ other herb.²⁶⁸²

13  So³⁶⁵¹ are the paths⁷³⁴ of all³⁶⁰⁵ that forget⁷⁹¹¹ God;⁴¹⁰ and the hypocrite's²⁶¹¹ hope⁸⁶¹⁵ shall perish:⁶

14  Whose⁸³⁴ hope³⁶⁸⁹ shall be cut off,⁶⁹⁹⁰ and whose trust⁴⁰⁰⁹ shall be a spider's⁵⁹⁰⁸ web.¹⁰⁰⁴

15  He shall lean⁸¹⁷² upon⁵⁹²¹ his house,¹⁰⁰⁴ but it shall not³⁸⁰⁸ stand:⁵⁹⁷⁵ he shall hold it fast,²³⁸⁸ but it shall not³⁸⁰⁸ endure.⁶⁹⁶⁵

16  He¹⁹³¹ is green⁷³⁷³ before⁶⁴⁴⁰ the sun,⁸¹²¹ and his branch³¹²⁷ shooteth forth³³¹⁸ in⁵⁹²¹ his garden.¹⁵⁹³

17  His roots⁸³²⁸ are wrapped⁵⁴⁴⁰ about⁵⁹²¹ the heap,¹⁵³⁰ and seeth²³⁷² the place¹⁰⁰⁴ of stones.⁶⁸

18  If⁵¹⁸ he destroy¹¹⁰⁴ him from his place,^{4480 4725} then it shall deny³⁵⁸⁴ him, saying, I have not³⁸⁰⁸ seen⁷²⁰⁰ thee.

19  Behold,²⁰⁰⁵ this¹⁹³¹ is the joy⁴⁸⁸⁵ of his way,¹⁸⁷⁰ and out of the earth^{4480 6083} shall others³¹² grow.⁶⁷⁷⁹

20  Behold,²⁰⁰⁵ God⁴¹⁰ will not³⁸⁰⁸ cast away³⁹⁸⁸ a perfect⁸⁵³⁵ man, neither³⁸⁰⁸ will he help^{2388 3027} the evildoers:⁷⁴⁸⁹

21  Till⁵⁷⁰⁴ he fill⁴³⁹⁰ thy mouth⁶³¹⁰ with laughing,⁷⁸¹⁴ and thy lips⁸¹⁹³ with rejoicing.⁸⁶⁴³

22  They that hate⁸¹³⁰ thee shall be clothed³⁸⁴⁷ with shame;¹³²² and the dwelling place¹⁶⁸ of the wicked⁷⁵⁶³ shall come to naught.³⁶⁹

Sep

1 ὑπολαβὼν δὲ Βαλδαδ ὁ Σαυχίτης λέγει

2 μέχρι τίνος λαλήσεις ταῦτα πνεῦμα πολυρῆμον τοῦ στόματός σου

3 μὴ ὁ κύριος ἀδικήσει κρίνων ἢ ὁ τὰ πάντα ποιήσας ταράξει τὸ δίκαιον

4 εἰ οἱ υἱοί σου ἥμαρτον ἐναντίον αὐτοῦ ἀπέστειλεν ἐν χειρὶ ἀνομίας αὐτῶν

5 σὺ δὲ ὄρθριζε πρὸς κύριον παντοκράτορα δεόμενος

6 εἰ καθαρὸς εἶ καὶ ἀληθινός δεήσεως ἐπακούσεταί σου ἀποκαταστήσει δέ σοι δίαιταν δικαιοσύνης

7 ἔσται οὖν τὰ μὲν πρῶτά σου ὀλίγα τὰ δὲ ἔσχατά σου ἀμύθητα

8 ἐπερώτησον γὰρ γενεὰν πρώτην ἐξιχνίασον δὲ κατὰ γένος πατέρων

9 χθιζοὶ γάρ ἐσμεν καὶ οὐκ οἴδαμεν σκιὰ γάρ ἐστιν ἡμῶν ἐπὶ τῆς γῆς ὁ βίος

10 ἦ οὐχ οὗτοί σε διδάξουσιν καὶ ἀναγγελοῦσιν καὶ ἐκ καρδίας ἐξάξουσιν ῥήματα

11 μὴ θάλλει πάπυρος ἄνευ ὕδατος ἢ ὑψωθήσεται βούτομον ἄνευ πότου

12 ἔτι ὂν ἐπὶ ῥίζης καὶ οὐ μὴ θερισθῇ πρὸ τοῦ πιεῖν πᾶσα βοτάνη οὐχὶ ξηραίνεται

13 οὕτως τοίνυν ἔσται τὰ ἔσχατα πάντων τῶν ἐπιλανθανομένων τοῦ κυρίου ἐλπὶς γὰρ ἀσεβοῦς ἀπολεῖται

14 ἀοίκητος γὰρ αὐτοῦ ἔσται ὁ οἶκος ἀράχνη δὲ αὐτοῦ ἀποβήσεται ἡ σκηνή

15 ἐὰν ὑπερείσῃ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ οὐ μὴ στῇ ἐπιλαβομένου δὲ αὐτοῦ οὐ μὴ ὑπομείνῃ

16 ὑγρὸς γάρ ἐστιν ὑπὸ ἡλίου καὶ ἐκ σαπρίας αὐτοῦ ὁ ῥάδαμνος αὐτοῦ ἐξελεύσεται

17 ἐπὶ συναγωγὴν λίθων κοιμᾶται ἐν δὲ μέσῳ χαλίκων ζήσεται

18 ἐὰν καταπίῃ ὁ τόπος ψεύσεται αὐτόν οὐχ ἑόρακας τοιαῦτα

19 ὅτι καταστροφὴ ἀσεβοῦς τοιαύτη ἐκ δὲ γῆς ἄλλον ἀναβλαστήσει

20 ὁ γὰρ κύριος οὐ μὴ ἀποποιήσηται τὸν ἄκακον πᾶν δὲ δῶρον ἀσεβοῦς οὐ δέξεται

21 ἀληθινῶν δὲ στόμα ἐμπλήσει γέλωτος τὰ δὲ χείλη αὐτῶν ἐξομολογήσεως

22 οἱ δὲ ἐχθροὶ αὐτῶν ἐνδύσονται αἰσχύνην δίαιτα δὲ ἀσεβοῦς οὐκ ἔσται

Tan

‎1 ‏וַ֭יַּעַן בִּלְדַּ֥ד הַשּׁוּחִ֗י וַיֹאמַֽר׃¹

‎2 ‏עַד־אָ֥ן תְּמַלֶּל־אֵ֑לֶּה וְר֥וּחַ כַּ֝בִּיר אִמְרֵי־פִֽיךָ׃

‎3 ‏הַ֭אֵל יְעַוֵּ֣ת מִשְׁפָּ֑ט וְאִם־שַׁ֝דַּ֗י יְעַוֵּֽת־צֶֽדֶק׃

‎4 ‏אִם־בָּנֶ֥יךָ חָֽטְאוּ־ל֑וֹ וַֽ֝יְשַׁלְּחֵ֗ם בְּיַד־פִּשְׁעָֽם׃

‎5 ‏אִם־אַ֭תָּה תְּשַׁחֵ֣ר אֶל־אֵ֑ל וְאֶל־שַׁ֝דַּ֗י תִּתְחַנָּֽן׃

‎6 ‏אִם־זַ֥ךְ וְיָשָׁ֗ר אָ֥תָּה כִּי־עַ֭תָּה יָעִ֣יר עָלֶ֑יךָ וְ֝שִׁלַּ֗ם נְוַ֣ת צִדְקֶֽךָ׃

‎7 ‏וְהָיָ֣ה רֵאשִׁיתְךָ֣ מִצְעָ֑ר וְ֝אַחֲרִיתְךָ֗ יִשְׂגֶּ֥ה מְאֹֽד׃

‎8 ‏כִּֽי־שְׁאַל־נָ֭א לְדֹ֣ר רִישׁ֑וֹן וְ֝כוֹנֵ֗ן לְחֵ֣קֶר אֲבוֹתָֽם׃

‎9 ‏כִּֽי־תְמ֣וֹל אֲ֭נַחְנוּ וְלֹ֣א נֵדָ֑ע כִּ֤י צֵ֖ל יָמֵ֣ינוּ עֲלֵי־אָֽרֶץ׃

‎10 ‏הֲלֹא־הֵ֣ם י֭וֹרוּךָ יֹ֣אמְרוּ לָ֑ךְ וּ֝מִלִּבָּ֗ם יוֹצִ֥אוּ מִלִּֽים׃

‎11 ‏הֲיִֽגְאֶה־גֹּ֭מֶא בְּלֹ֣א בִצָּ֑ה יִשְׂגֶּה־אָ֥חוּ בְלִי־מָֽיִם׃

‎12 ‏עֹדֶ֣נּוּ בְ֭אִבּוֹ לֹ֣א יִקָּטֵ֑ף וְלִפְנֵ֖י כָל־חָצִ֣יר יִיבָֽשׁ׃

‎13 ‏כֵּ֗ן אָ֭רְחוֹת כָּל־שֹׁ֣כְחֵי אֵ֑ל וְתִקְוַ֖ת חָנֵ֣ף תֹּאבֵֽד׃

‎14 ‏אֲשֶׁר־יָק֥וֹט כִּסְל֑וֹ וּבֵ֥ית עַ֝כָּבִ֗ישׁ מִבְטַחֽוֹ׃

‎15 ‏יִשָּׁעֵ֣ן עַל־בֵּ֭יתוֹ וְלֹ֣א יַעֲמֹ֑ד יַחֲזִ֥יק בּ֝֗וֹ וְלֹ֣א יָקֽוּם׃

‎16 ‏רָטֹ֣ב ה֖וּא לִפְנֵי־שָׁ֑מֶשׁ וְעַ֥ל³ גַּ֝נָּת֗וֹ יֹֽנַקְתּ֥וֹ³ תֵצֵֽא׃

‎17 ‏עַל־גַּ֭ל שָֽׁרָשָׁ֣יו יְסֻבָּ֑כוּ בֵּ֖ית אֲבָנִ֣ים יֶחֱזֶֽה׃

‎18 ‏אִם־יְבַלְּעֶ֥נּוּ מִמְּקוֹמ֑וֹ וְכִ֥חֶשׁ בּ֝֗וֹ לֹ֣א רְאִיתִֽיךָ׃

‎19 ‏הֶן־ה֭וּא מְשׂ֣וֹשׂ דַּרְכּ֑וֹ וּ֝מֵעָפָ֗ר אַחֵ֥ר יִצְמָֽחוּ׃

‎20 ‏הֶן־אֵ֭ל לֹ֣א יִמְאַס־תָּ֑ם וְלֹֽא־יַ֝חֲזִ֗יק בְּיַד־מְרֵעִֽים׃

‎21 ‏עַד־יְמַלֵּ֣ה שְׂח֣וֹק פִּ֑יךָ וּשְׂפָתֶ֥יךָ תְרוּעָֽה׃

‎22 ‏שֹׂנְאֶ֥יךָ יִלְבְּשׁוּ־בֹ֑שֶׁת וְאֹ֖הֶל רְשָׁעִ֣ים אֵינֶֽנּוּ׃ פ

Vul

1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:

2 [Usquequo loqueris talia,
et spiritus multiplex sermones oris tui?

3 Numquid Deus supplantat judicium?
aut Omnipotens subvertit quod justum est?

4 Etiam si filii tui peccaverunt ei,
et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:

5 tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum,
et Omnipotentem fueris deprecatus;

6 si mundus et rectus incesseris:
statim evigilabit ad te,
et pacatum reddet habitaculum justitiæ tuæ,

7 in tantum ut si priora tua fuerint parva,
et novissima tua multiplicentur nimis.

8 Interroga enim generationem pristinam,
et diligenter investiga patrum memoriam

9 (hesterni quippe sumus, et ignoramus,
quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram),

10 et ipsi docebunt te, loquentur tibi,
et de corde suo proferent eloquia.

11 Numquid vivere potest scirpus absque humore?
aut crescere carectum sine aqua?

12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu,
ante omnes herbas arescit.

13 Sic viæ omnium qui obliviscuntur Deum,
et spes hypocritæ peribit.

14 Non ei placebit vecordia sua,
et sicut tela aranearum fiducia ejus.

15 Innitetur super domum suam, et non stabit;
fulciet eam, et non consurget.

16 Humectus videtur antequam veniat sol,
et in ortu suo germen ejus egredietur.

17 Super acervum petrarum radices ejus densabuntur,
et inter lapides commorabitur.

18 Si absorbuerit eum de loco suo,
negabit eum, et dicet: Non novi te.

19 Hæc est enim lætitia viæ ejus,
ut rursum de terra alii germinentur.

20 Deus non projiciet simplicem,
nec porriget manum malignis,

21 donec impleatur risu os tuum,
et labia tua jubilo.

22 Qui oderunt te induentur confusione,
et tabernaculum impiorum non subsistet.]